Wegzakken in een diep gat, een gat dat zo diep is dat niemand het lijkt te begrijpen. Een donkere wolk om je heen, het licht is onbereikbaar. Watten in je hoofd en helder nadenken lukt niet meer. Vooral negatieve gedachten en schaamte, want je hebt toch alles om gelukkig te zijn.

Het is al een hele tijd weer beter. Stapje voor stapje dat diepe gat uit gekropen… het is gelukt met veel zelfonderzoek en praten met mijn lieve vriendin. Misschien vertel ik er later nog wel iets meer over of misschien ook niet…

Voor nu … enkel een citaat van Stephen Fry en een boek dat ik in die periode heb gemaakt met de titel The best way out is always through (uit een gedicht van Robert Frost)

 

If you know someone who’s depressed, please never ask them why. Depression isn’t a straight forward response to a bad situation. Depression just is, like the weather. Try to understand the blackness, lethargy, hopelessness, and loneliness they’re going through. Be there for them when they come through the other side. It’s hard to be a friend to someone who’s depressed, but it is one of the kindest, noblest and best things you will ever do.
Stephen Fry